ေက်းဇူးရွင္ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
ေရးသားဆုံးမေတာ္မူအပ္ေသာ ဆုံးမစာ
ဆုိပိမ္႔မညႇာ၊ ေစ႔ေစ႔နာေလာ႔၊ ဂဂၤါသဲမွ်၊ ပြင့္ကုန္ၾကသား၊ ဘုရားသာသနာ၊ ေခတ္အခါ၀ယ္၊ လူ႕႐ြာနတ္၌၊ နင္ႀကံဳႀကိဳက္လည္း၊ အမုိက္မေခၽြ၊ အလုိက္ေန၍၊ အေျခမႀကီး၊ အခ်ည္းႏွီးလွ်င္၊ ရီးတီးေယာင္ေတာင္၊ ခုတုိင္ေအာင္တည့္၊ သန္းေခါင္လကြယ္၊ ေတာအုပ္လယ္၌၊ ရွစ္နယ္ပတ္ကုံး၊ အျပည့္ဖုံးသည္၊ မုိးလုံးတိမ္တုိက္၊ လွ်ပ္မႀကိဳက္သား၊ အမုိက္အျပား၊ အင္ေလးပါးထက္၊ နင္ကားရာေထာင္၊ မကေမွာင္၏၊ လူ႔ေဘာင္လူ႔႐ြာ၊ သာသနာ၌၊ ၾကမၼာေတာ္၍၊ ယခုေတြ႕လည္း၊ အေလ႔မလြဲ၊ အမ်ားနဲလွ်င္၊ မုိက္ၿမဲႏွင္ႏွင္၊ မုိက္စ႐ႊင္၏၊ မ်က္ျမင္ေလာက၊ ဤဘ၀ကား၊ ဒုကၡစင္းစင္း၊ ခ်မ္းသာကင္း၍၊ ေသမင္းအစာ၊ နင့္ခႏၶာကုိ၊ တဏွာဘီလူး၊ အေမွာင့္ပူး၍၊ အ႐ူးျပင္ျပင္၊ နင့္ကုိယ္ထင္၏၊ နင္ႏွင့္မဆုိင္၊ နင္ပုိင္မဟုတ္၊ နင့္႐ုပ္နင့္နာမ္၊ နင့္သႏၲာန္ကုိ၊ နင့္ဉာဏ္မစူး၊ အေပၚျဖဴး၍၊ မူးမူးေမ႔ေမ႔၊ အမ်ားေလ႔ျဖင့္၊ ေန႔ရက္အပုံ၊ လြန္ခဲ႔တုံၿပီ၊ အာ႐ုံ၀တၴဳ၊ မီးစာစုကုိ၊ မႈမႈရရ၊ နင္အားက်လည္း၊ ဓားျပေသမင္း၊ သူ႔တပ္နင္းက၊ မျငင္းဆန္သာ၊ နင့္ခႏၶာသည္၊ ျပာပုံအၿပီး၊ ျဖစ္လုနီးၿပီ၊ ယီးတီးယားတား၊ ေသ၍သြားလည္း၊ တရားမႂကြယ္၊ အထုပ္ငယ္လ်က္၊ အပါယ္စခန္း၊ သြားၿမဲလမ္း၌၊ တပန္းဟုိက္ဟုိက္၊ တ႐ႈိက္ငင္ငင္၊ တျငင္ၿငိဳၿငိဳ၊ ဆင္းရဲပုိလ်က္၊ ထုိထုိဘ၀၊ အနႏၲလွ်င္၊ အစအဆုံး၊ အမ်ားထုံးတည့္၊ အႏႈန္းမပ်က္၊ ေအာက္နရက္၀ယ္၊ တစ္သက္ႏြယ္ႏြယ္၊ အျမစ္တြယ္သုိ႔၊ အပါယ္ထုိထုိ၊ ဥဒဟုိသည္၊ နင္လုိလူမုိက္ သြားလမ္းတည္း။
