ေက်းဇူးရွင္ ေ၀ဘူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
ၫႊန္ျပေတာ္မူေလ႔ရွိေသာ
သႏၵိဌိက ဓမၼလမ္းစဥ္
ဘုရားအဆုံးအမျဖစ္တဲ႔ ပိဋကတ္သုံးပုံ အကုန္လုံးဟာ ‘ဆင္းရဲလြတ္မႈတစ္ခု’ျဖစ္လုိ႔ နည္းေတြမ်ားေသာ္လည္း အားလုံးအတူတူပဲ။ အကုန္လုံးလုိက္ၿပီး လုပ္စရာမလုိဘူး။ အမ်ားႀကီးထဲက ႀကိဳက္ရာတစ္ခုကုိ ၀ီရိယမွန္မွန္နဲ႔ သန္သန္လုပ္ဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္။
စရဏ (အက်င့္) နဲ႔ ၀ိဇၨာ (အသိ) တၿပိဳင္နက္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ အလုပ္ႏွစ္ခုၿပီးတာ ဒါပဲရွိတယ္။ (အလုပ္လုပ္ရင္း ရေအာင္႐ႈပါ။)
ဘုရားစကား၊ ဆရာ႔စကား တစ္ထစ္ခ်နာယူ၊ အရာရာ ႐ုိေသ၊ ကုိယ္ကုိ ႏွိမ္႔ခ်၊ ခႏၲိနဲ႔ ေမတၱာ မ်ားမ်ားထားၿပီး လုပ္ရတယ္။
‘၀ိပႆနာတရား’ဆုိတာ ထင္ရွားတဲ႔တရားကုိ ျမင္ေအာင္ ႐ႈမွတ္ျခင္းပင္ျဖစ္တယ္။ ထင္ရွားရွိတဲ႔တရားကုိ ျမင္ေအာင္မ႐ႈႏုိင္ရင္ ၀ိပႆနာ မျဖစ္ဘူး။
ထင္ရွားတဲ႔ တရားဆုိတာ တျခားမွာသြားၿပီး ရွာရတာမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး။ ေရွာင္မရ၊ တိမ္းမရ မျမင္ခ်င္လုိ႔ မေနရေအာင္ ကုိယ္မွာ အၿမဲထင္ရွားရွိေနတဲ႔ ႐ုပ္နာမ္တရားေတြပဲ ျဖစ္တယ္။
ကုိယ္မွာ အၿမဲထင္ရွားရွိတဲ႔ ႐ုပ္နာမ္တရားေတြထဲမွာ လူတုိင္း နားလည္လြယ္ကူတာဟာ ‘အာနာပါန’ ၀င္ေလထြက္ေလ ႐ႈမွတ္မႈ ျဖစ္တယ္။
‘ထြက္ေလ ၀င္ေလ’ဆုိတာ အမိ၀မ္းမွ ေမြးကတည္းက ေသသည္အထိ အၿမဲမျပတ္ တရစပ္ရွိေနတဲ႔ တရားသေဘာ ျဖစ္တယ္။ အလုပ္ လုပ္ေနရင္း၊ စကားေျပာေနရင္း၊ စာက်က္ေနရင္း၊ အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္းလည္း ရွိေနတာပဲ။
ထြက္ေလ ၀င္ေလဟာ အၿမဲမျပတ္ရွိေနေသာ္လည္း အမွတ္တမဲ႔ေနၾကလုိ႔ ‘သတိမမူ ဂူမျမင္’ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ‘သတိမူရင္ ျမဴေတာင္ျမင္ရတယ္’ ဆုိတာလုိ ဂ႐ုစုိက္ၿပီး ၾကည့္႐ႈေနမွ ရွိမွန္းသိၾကတယ္။
‘ၾကည့္’ ဆုိရာမွာ ၀ိပႆနာျဖစ္ဖုိ႔ရာအတြက္ ထြက္ေလ ၀င္ေလထိရာ ႏွာဖ်ား ႏွာ၀မွာ ၀င္တုိင္းထြက္တုိင္း ရိပ္ရိပ္နဲ႔ တထိတည္း ထိေနတာကုိ တသိတည္းသိေနေအာင္၊ တရစပ္ သိျမင္ေအာင္ ၾကည့္႐ႈေနရမယ္။ အိမ္အမုိးကုိ စပ္ေအာင္ ထူထူမုိးမွ ေနပူဒဏ္၊ မုိး႐ြာဒဏ္ကုိ ခံႏုိင္တယ္။ (၂၄ နာရီ အၿမဲမျပတ္ တစ္စပ္တည္း ရပါေစ။)
တစ္ရက္ ၂၄-နာရီ တစ္စပ္တည္းရလွ်င္ အလြန္သိသာပါတယ္။ (နိသဇ္ = ေလ်ာင္းစက္၍ မအိပ္ေသာ၊ ဓုတင္ = အက်င့္ကုိေဆာင္) ဘုရားဆုံးမတာမွန္သမွ် ဆင္းရဲေအာင္ မဆုံးမဘူး။ ခ်မ္းသာဖုိ႔ခ်ည္းပဲ။ ဘုရားလက္ထက္က နိသဇ္ေဆာင္တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ပုိၿပီးေတာင္ အသက္ရွည္ၾက၊ က်န္းမာၾကတယ္။ အိပ္ခ်င္လုိ႔ အိပ္ရင္ တစ္သံသရာလုံး ႏုိးေတာ႔မွာမဟုတ္ဘူး။ အိပ္ခ်င္ရင္ မအိပ္တဲ႔ေနရာရွိတယ္။ အဲဒီကို ေရာက္ေအာင္သြား။
ထိတာကုိ သိေနရင္ သိကၡာသုံးပါ၊ မဂၢင္ရွစ္ပါးမွအစ ေဗာဓိပကၡယတရား ၃၇-ပါး၊ ပိဋကတ္သုံးပုံ အလုံးစုံ တစ္ၿပိဳင္နက္ ပါ၀င္ၿပီးျဖစ္တယ္။
တရိပ္ရိပ္နဲ႔ ထိတုိင္း၊ ေပ်ာက္တုိင္း (႐ုပ္နာမ္) ျဖစ္မႈပ်က္မႈေတြ ျဖစ္ပ်က္ၿပီး ေနျခင္းျဖစ္တယ္။
တရိပ္ရိပ္နဲ႔ ႏွာဖ်ားမွာ ထိလုိက္၊ ေပ်ာက္လုိက္ေနတာေတြကုိသာ တစ္ဆက္တည္း သိျမင္ေအာင္ ၾကည့္႐ႈေနရင္ ၾကာရင္ ၀ိပႆနာ သမာဓိ တစ္စထက္တစ္စ၊ တစ္ခဏထက္ တစ္ခဏ တုိးတက္ၿပီး အားႀကီးလာတဲ႔အခါ ႏွာဖ်ား၊ ႏွာ၀တြင္သာမက ခႏၶာကုိယ္မွာလည္း အလုိလုိ တရိပ္ရိပ္ တ႐ြ႐ြေတြ ျဖစ္ပ်က္ေနတာကုိ ေတြ႕ရမယ္။
တစ္ကုိယ္လုံး တရိပ္ရိပ္၊ တ႐ြ႐ြ အၿမဲမျပတ္ျဖစ္ေနတာကုိ ေတြ႕လာရတဲ႔အခါ (အနိစၥကုိ ေကာင္းစြာျမင္သာေသာေၾကာင့္) ဒုကၡနဲ႔ အနတၱဟာ အလုိလုိ ထင္ျမင္လာလိမ္႔မယ္။ ပါးစပ္ကေန ဆုိေနဖုိ႔ မလုိဘူး။ ၀ိပႆနာအလုပ္ဟာ ထိမႈကုိ ၾကည့္႐ႈသိေန႐ုံသာျဖစ္တယ္။ ၾကည့္ေနရင္း ႐ႈမွတ္ေနရင္း သိထုိက္သမွ်ကုိ အလုိလုိ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ တုိးၿပီး တုိးၿပီး သိလာလိမ္႔မယ္။
အဲဒီလုိ တရိပ္ရိပ္နဲ႔ ထိမႈ၊ သိမႈတုိ႔ကုိ ၾကည့္႐ႈေနရင္း မဂ္ဉာဏ္၊ ဖုိလ္ဉာဏ္ ဆုိက္လာၿပီဆုိရင္ အလြန္သိသာလွပါတယ္။ ဘယ္လုိ သိသာသလဲဆုိေတာ႔ ‘ေရငတ္၍ေနေသာ သူသည္ ေရကုိေသာက္ရသည္ရွိေသာ္ ေရငတ္ေျပသကဲ႔သုိ႔’ ျဖစ္သြားေတာ႔တယ္။ သူမ်ားေမးစရာမလုိ ကုိယ္တုိင္သိမယ္။ (သႏၵိ႒ိေကာ)
(သႏၵိ႒ိေကာ = ခ်မ္းသာအစစ္ကုိ ကုိယ္တုိင္လက္ငင္းေတြ႕ေနရတယ္။)
မဂ္ဉာဏ္၊ ဖုိလ္ဉာဏ္ကုိ ရၿပီး ေရာက္ၿပီးလုိ႔ ဖလသမာပတ္ကုိ ၀င္စားခ်င္ရင္ မိမိလာခဲ႔ဖူးတဲ႔ ၀ိပႆနာလမ္းကုိ ျပန္ၾကည့္ရတယ္။ ဖလသမာပတ္ဟာ ကုိယ္ပုိင္အိမ္နဲ႔တူတယ္။
ယုံယုံၾကည္ၾကည္၊ လုံ႔လ၀ီရိယရွိရွိနဲ႔ ထိမႈ သိမႈတုိ႔ကုိသာ တစ္ဆက္တည္းျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္႐ႈေန။ ေထြလီကာလီေတြကုိ လုိက္မလုပ္နဲ႔၊ အခုလုပ္၊ အခုမီးၿငိမ္း၊ အခု ခ်က္ခ်င္းပဲ ခ်မ္းသာတယ္။
(အကာလိေကာ = ကာလမျခား အက်ဳိးရွိတယ္။)
ဓမၼဒါနအလွဴရွင္
ဦးသန္႔ + ေဒၚေစာရင္ (ခ်န္ပီယံမိသားစု)
ၾကာပန္း တုိင္းရင္းေဆး၀ါးထုတ္လုပ္ေရး
ဖုန္း - ၆၈၂၅၂၅၊ ၆၈၁၉၇၂
